Rosina, while dancing, an orange convey’d,
And promised the garland that circled her head;
I gave her my hand and with love and desire
The orange was turn’d to a ball of bright fire.
It burnt like a coal from the furnace, and made
Its way to my heart, while it fever’d my head.

Rosina, my flame! that fair orange of gold
Has kindled a passion which may not be told.
I have learnt what love is; not Venus the fair,
But the whelp of a lioness fierce in her lair;
She-tiger of Caucasus nurtured to scorn
The hearts that are broken, and souls that are torn.

Translation from Poets and Poetry of Poland A Collection of Polish Verse, Including a Short Account of the History of Polish Poetry, with Sixty Biographical Sketches of Poland’s Poets and Specimens of Their Composition by Paul Soboleski

Rozyna mi w taneczku pomarańczę dała,
A potem i wianeczek dać przyobiecała,
Ale gdym jej pomagał wesołego tańca,
W ogień się obróciła ona pomarańcza,
Ono jabłko żarzystym węglem mi się stało,
Spaliwszy duszę nędzną, spaliło i ciało.

Ogniu mój, o Rozyno! Prędkom cię zachwycił,
Prędko mi cię na sercu złoty owoc wzniecił.
Teraz wiem, co jest miłość; nie Wenus łaskawa
Spłodziła ją, lecz lwica na pustyni krwawa,
Tygrys, niemiłosierna nad błędnym człowiekiem,
Na Kaukazie szalonym karmiła ją mlekiem.