The Tortoise and the Mouse

A tortoise crawling o’er the plain,
Bearing her shelly house,
Met ‘fore she long had traveled
A fat and pompous mouse,
Who said: “I pity one past telling,
Who hath to carry such a dwelling.”

“Reserve your pity, pray, my friend,”
The tortoise calm replied,
“And hie you to the palaces
Of man, to bloat your pride;
Though mine is formed of clumsy bone,
And is not handsome– ’tis my own.”

* * * * *

The Shepherd and His Sheep

A shepherd shearing sheep one day
Declaimed most zealously
Upon the care was ta’en of sheep,
From utter charity.
How they had homes to rest their feet
And in the winter food to eat.

The sheep he held was mute —”
The angry peasant cried,
“Ungrateful! no acknowledgment?”
When calmly it replied —”
“Well, God must pay men for their care:
From what is made the coats they wear?”

Translation from Poets and Poetry of Poland A Collection of Polish Verse, Including a Short Account of the History of Polish Poetry, with Sixty Biographical Sketches of Poland’s Poets and Specimens of Their Composition by Paul Soboleski

Żółw i Mysz

Że zamknięty w skorupie niewygodnie siedział,
Żałowała mysz żółwia; żółw jej odpowiedział:
“Miej ty sobie pałace, ja mój domek ciasny;
Prawda, nie jest wspaniały – szczupły, ale własny”.

* * * * *

Owieczka i Pasterz

Strzygąc pasterz owieczkę nad tym się rozwodził,
Jak wiele prac ponosi, żeby jej dogodził.
Że milczała: “Niewdzięczna!” – żwawie ją ofuknie.
Więc rzekła: “Bóg ci zapłać… a z czego te suknie?”

There was a youth who led a temperate life,
An aged man, devoid of gall and strife,
A rich man, who shared with the poor his grain,
An author, much pleased when others won fame,
A tax man who didn’t steal, a cobbler dry,
A soldier who didn’t brag, a rogue of fight shy;
A public servant who didn’t think of gain,
A poet, too, who checked his fancy’s reign.
Why is it a tale? All this can occur!
True, but I’ll put it in the fables’ corner.

Translated by Michal J. Mikos

Był młody, który życie wstrzemięźliwie pędził;
Był stary, który nigdy nie łajał, nie zrzędził;
Był bogacz, który zbiorom potrzebnym udzielał;
Był autor, co się z cudzej sławy rozweselał;
Był celnik, który nie kradł; szewc, który nie pijał;
Żołnierz, co się nie chwalił, łotr, co nie rozbijał;
Był minister rzetelny, o sobie nie myślał;
Był na koniec poeta, co nigdy nie zmyślał.
— A cóż to jest za bajka? Wszystko to być może!
— Prawda, jednakże ja to między bajki włożę.