Damet

The night bird sings upon the hazel tree,
The wind sweeps by, the leaves dance murmuringly.
She speaks,– the nightingale his strains gives’t o’er.
The leaves are still, the rude wind speaks no more.

Myrtil

Fair is the rose when laughing in its bud,
Fair o’er the plain towers the tall cedar wood.
She comes! the cedars and the rose are dull;
Even Lebanon bows, though proud and beautiful.

Translation from Poets and Poetry of Poland A Collection of Polish Verse, Including a Short Account of the History of Polish Poetry, with Sixty Biographical Sketches of Poland’s Poets and Specimens of Their Composition by Paul Soboleski

Dameta

Słowik śpiewa w Leszczynie, wolny wietrzyk wieje,
Na wysokim Jesionu wiatr listeczkiem chwieje:
Nadobna Amarylli, gdy usta otwiera,
Milczy Słowik, list stanie, wiatrek obumiera.

Mirtyl

Piękna róza w ogrodzie kiedy się rozwinie;
Piękny las Cyprysowy w przyjemnej równinie;
Lecz gdy śliczna w ogródku Amarylli stanie,
Nic róża przy niej, nic Cypr, choć w pośród Libanie.