PNCC, Poetry, ,

December 25 – God is Born by Franciszek Karpiński

God is born, rejoice, O sinner,
Christ the Lord has come to save us.
Raise your hearts and souls to greet Him,
Holy Infant ever precious.

In a manger poor and lowly,
Lies the Lord of all creation.
What great myst’ry here confronts us.
Can this Child grant us Redemption?

He has come to give the promise of
     His mercy full and gracious.
For the Word was made Incarnate,
And in truth, has dwelt amongst us!

Translation by the National United Choirs of the Polish National Catholic Church, Music Commission.

Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów, obnażony,
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice Nieskończony.
Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami!

A Słowo Ciałem się stało,
I mieszkało między nami.

Cóż masz niebo,
nad ziemiany ?
Bóg porzucił
szczęście swoje.
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje.
Niemało cierpiał, niemało,
Ześmy byli winni sami.

A Słowo Ciałem się stało,
I mieszkało między nami.

W nędznej szopie urodzony,
Żłób Mu za kolebkę dano !
Cóż jest, czym był otoczony,
Bydło, pasterze i siano.
Ubodzy, was to spotkało,
Witać Go przed bogaczami!

A Słowo Ciałem się stało,
I mieszkało między nami.

Podnieś rękę, Boże
Dziecię,
Błogosław Ojczyznę miła.
W dobrych radach, w dobrym bycie,
Wspieraj jej siłę swą siłą.
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami.

A Słowo Ciałem się stało,
I mieszkało między nami.